Wednesday, September 9, 2020

  


T H E  H O P E 

ANIL T PRABHAKAR



My sorrows and miseries rain from above,
Efforts to ignore them, all in vain.
My grin masks the tears that flow,
None truly know me, only my exterior show.
But my heart burns, with passion untold.
I yearn to break free from this cage,
And let my wings unfold.

My smile, a facade, a shell,
Trapped inside, I long to dwell.
In a world where I am free,
Where my soul's coldness, I can flee.

Memories that never depart,
Rope in what could have been.
Time, now is the hour,
For me to take my final power.
Hanging on my last breath,
As the light of life, slowly dims.

Let me fly to the sky, where you reside,
My tears, a rain, that will never subside.
Memories, drenching into the sand,
And my pain, forever, will be banned.


 


                                                         T H E  J O U R N E Y 

                                                                ANIL T PRABHAKAR

I am not alone on this journey,
Blessed breezes, they guide my feet,
Easing my path, swift and steady.

I am not alone on this journey,
Drizzle falls, wiping away my tears,
A gentle companion, on the way.

I am not alone on this journey,
Birds sing sweetly, their melodies,
A symphony to soothe my fears.

I am not alone on this journey,
Giant trees, their shade, a canopy,
Warming and comforting, my weary soul.

I am not alone on this journey,
For there is an amazing man,
Though far away, he holds my hand,
Guiding me on my path, to destiny.

With the riches of my heart, I surrender,
Believing in your love, forevermore.
And so, my journey comes to an end,
With you, my destiny, till the end.

Tuesday, February 21, 2017

The Story Of A Leaf

 

Eons have etched my destiny,
A verdant green now turned to brown,
My being, nothing more than chlorophyll.

I saw you flourish, tall and grand,
But I shall not witness your final stand.

My life is brief and unassuming,
From birth to death, unchanging,
Only my hue, shifting with the tides of time.

I yield my place to another leaf,
A new green to accompany you, reaching for the sky.

And now, my time has come to bid adieu,
But I hope to live on in your memory, in the soil that makes you strong.

But my worries weigh heavy,
As the sound of chainsaws and footsteps draw near,
I fear your dreams will never be realized,
Your ascent to the sky, never to be achieved.

They come to give you your last rites,
To chop you down, in a final procession.
I never knew this would be your fate,
I'm sorry, I'm helpless to change it.

 

Anil T Prabhakar

Friday, November 25, 2016


                                                       THE RIVER

My life is my flow
My destination is the greatest Ocean
Which carries depth of love and emotions

You can float on me
You can flow with me
Feel my rhythm
Feel my heart beats
I will give you the joy of wonders.

Don’t check my flow,
That will make you suffer,
Divert my direction is waste of your time,
I will find my way to reach my destination,
I welcome you to flow with me
Rather than check my flow by debris and
Mud at banks of my course.

I know my banks, they are not stable
They fight with me during my flow,
I know they won’t agree with me first, but
Later they accept me and giving the
Way for my journey.
Some are very hard and tough,
For me all are same, only matters time to dissolve it,
Whoever comes along with me get shaped and shined
I will make them so precious  day by day.

I don’t care whoever you are, 
Still I will take you along with my journey.
It is the course of my journey make you better and best.
Hope you can understand my depth and space in my heart.
My life is only to find my saturation in the ocean and born as
Another water drops in the rain and start flowing again and again. 

Anil T Prabhakar

Monday, July 20, 2015

Sound of His S I L E N C E



Heard that voice for a second


It keeps me silent for the rest of my life


Traveled miles with that silence


My tears are dry out day and night


My eyes became blind, you never know


How hard it was to find a way back home


I lost my strength to keep my feet


I lost my voice to whisper


I lost my tears to shouldering my pain


My eyes became blind, you never know


How hard it was to find a way back home


Let it go day by day


Let it make holes in my faith


Let it take away all my sweet moments


He left me with eternal smiling face


That smile kept silence for the rest of my life


He’s whispering with that silence


I can listen to sound of his silence


One day I saw him as a shining star


Keep smiling with his sound of silence.

Anil T Prabhakar



Art by Jijo Soman









Wednesday, August 13, 2014



പ്രണയം...

കണ്ണിൽ കലർന്ന കമനീയവും കാതിൽ ചൊല്ലിയ ആനന്ദവും കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടും അണയാതെ എന്നിൽ അത്രമാത്രം ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞിരുന്നു. ആദ്യ നിമിഷത്തിന്റ ചൂടും ചുവപ്പും മറ്റാരും കവരാതെ കാലത്തിൻ മുറിവായി അമരാതെ കിടക്കുന്നു എൻഹൃദയത്തിൽ...

Anil T Prabhakar

Sunday, January 12, 2014

My Soul-Mate

Fire of Emotion 



It was the tiny spark in my heart at first glance,

I never thought it would spread like wildfire.

Day by day my heart is warmed by this fire.

I started dreaming of that fire and I could touch that fire.

The fire illuminates my path in the dark streets.

I do not want this fire to  douse by storms and heavy rain

I will survive from the cold memories by the warmth of this fire.

I want to keep this fire with my soul forever.

The fire of emotion will last until the soul leaves my body.


Anil T Prabhakar

Wednesday, January 1, 2014

Trust the God Believe your Mind



“Life is like an ocean, don’t get frighten once you lost the paddle of the boat.
 You may die with sea sickness,
 unless you knew that waves may find the way  to the shore of saturation”

Anil T Prabhakar

Saturday, December 28, 2013

പ്ലാസ്റ്റിക്‌ പൂവ് (A Proposal)





ഇന്നലെ കിട്ടിയ പനിനീർ കണ്ടു ഒരുപാടു സന്തോഷിച്ചു

സന്തോഷത്തിന്റെ സുഗന്ധം പരത്തുമെന്നു വെറുതെ ആശിച്ചു

പക്ഷെ വൈകാതെ ഞാനറിഞ്ഞു വികാരമോ വിചാരമോ ഇല്ലാത്ത

വെറുമൊരു പ്ലാസ്റ്റിക്‌ പൂവായിരുന്നെന്ന്

ഞാനതിനെ കുഴിച്ചുമൂടുന്നു എന്നെന്നേയ്ക്കുമായി...

Anil T Prabhakar

Saturday, November 2, 2013

നീ



നീ

നിന്നിലേക്കൊഴുകുവാൻ ഒരുപാട് ഓർമ്മകൾ
ഓർത്തിരിക്കാൻ ഒത്തിരി നിമിഷങ്ങൾ 
അകലുവാൻ വയ്യാ ! എങ്കില്ലും  
മറ്റൊരാൾക്കായി  വഴിമാറണം

മനസ്സിൽ കുറിച്ചിട്ട നിനവുകൾ 
മരണത്തോടൊപ്പമേ യാത്രയാകൂ.
നീ പകർന്ന പ്രണയം ഹൃദയത്തിൽ 
അത്രമേൽ ആഴത്തിലായിരുന്നു.


✍🏿  അനിൽ ടി പ്രഭാകർ



Tuesday, May 1, 2012

Proceedings of Life ( A catalyst for life)



Never tells the way you go 
Because someone will be waiting to check your flow.


Never love blindly 
Love only for the deserved one.


Never believe those we don’t know in real life
Because they will lie to you for something they need.


Never cherish about the past
Because it is always makes you feel restless.


Never give hopes
Unless you can hold them from those around.


Give up
Once you realize, it is far beyond your reach.


Anil T Prabhakar

Thursday, October 27, 2011

മർത്യന്റ്റെ കടമകൾ





മർത്യന്റ്റെ കടമകൾ
----------------------------------
എന്തിനു നിനക്കിത്ര അഹങ്കാരം
ഇത്തിരി നിമിഷത്തില് പൊലിയുന്ന
നിന് ജീവനെ ഓര്ക്കാതെ
ഒരു നിമിഷത്തില് പാഞ്ഞു വരാവുന്ന
വെടിയുണ്ടകളെ നീ ഓര്ക്കാതെ
ഒന്നുമറിയാതെ പിച്ചിച്ചീന്തിടും
സ്ഫോടനങ്ങളെ നീ ഓര്ക്കാതെ
ചീറിപ്പായും വാഹനത്തിനിടയില്
അകപ്പെടുമെന്നോർക്കാതെ
തോരാമഴയില് മുങ്ങി
പോകാമെന്നോര്ക്കാതെ
വന്യമായുയരുന്ന
പടുകൂറ്റന് തിരമാലകള്
വിഴുങ്ങുമെന്നോർക്കാതെ
ഇനിയൊരു പ്രഭാതത്തില്
കോണ്ക്രീറ്റ് പാളികൾക്കിടയിലാവി-
ല്ലെന്നോര്ക്കാതെ
ധരിത്രി തന് നെഞ്ചകം കലിതുള്ളി
വമിക്കുന്ന അഗ്നി
സ്ഫുലിംഗങ്ങളിലുരുകിയേക്കാ-
മെന്നോര്ക്കാതെ
നഗ്നനേത്രം കൊണ്ട് കാണാത്ത
വൈറസും കൊന്നൊടുക്കു -
മെന്നോർക്കാതെ
എന്തിനു അഹങ്കരിക്കുന്നു നീ
നിൻജീവൻ തുടിപ്പു തന്ന ഈ
പ്രകൃതിയേയോർക്കുക
നിൻ സഞ്ചാരം നശ്വരതയുടെ
നൂല്പാലത്തിലെന്നോര്ക്കുക
നിനക്കീ ജീവിതം തന്ന
പെറ്റമ്മയെ ഓർക്കുക
അറിയുക, അമ്മതന് വേദന
രസിപ്പിക്കും അച്ഛന്റെ ലാളന
ഓര്ക്കുക നിന് ബാല്യം,
ഉണര്ത്തുക നാളയെ, ആ ബാല്യങ്ങളെ
ഇനിയും നീ ഇതോര്ക്കാതെ എന്തിന്
ഓര്മ്മിക്ക , ഭൂമിയിൽ
നിനക്ക് വെറുമൊരു
നിശ്ചിതകാലം മാത്രം
മര്ത്ത്യാ നീ ഉയര്ത്തുക
മാനവികതാ മൂല്യങ്ങളെ
നീ അമർത്തുക
കിരാതന്റെ വികാരങ്ങളെ
നീ ഉണര്ത്തുക
മനുഷ്യ രാശിയെ
നിനക്കാവട്ടെ
നാളെയുടെ ചിറകുവിരിഞ്ഞ
ആ വസന്തം
🖋️
അനിൽ ടി പ്രഭാകർ

Tuesday, October 5, 2010

Don't want to die with pages

















Dear friend … I know u won’t say “no”
While I’m walking through your foot prints.
But I know ; I can’t walk along with you @ this moment.
 Can’t you find my life in your scattered dairy?
While reading those, can’t you feel my heart with cheers?
Feel to hug? Feel to pat on by shoulder?
May be “NO” with your hinders.
 But “Yes” with your mind and heart.
You reading my heart through those pages,
I’m listening your words with my heart.
It is quite clear that U r my best. Is it so called Friend?
No!!  It is the soul of my friend.
Friends and friends are forever,
Don’t want to die with pages.

Anil T Prabhakar

Sunday, August 29, 2010

കാലഹരണപ്പെട്ട കാലം

കാലഹരണപ്പെട്ട കാലം •••••••••••••••••••••••••••••••••• ഏറ്റു പറച്ചില് ഇല്ലാത്ത കാലം ഏറ്റെടുക്കാനോ പറ്റാത്ത കാലം മറ്റാര്ക്കോ വേണ്ടി മറയുന്ന കാലം ഗതികിട്ടാതലയുന്ന കാലം ഗതിയറിയാത്ത കാലം ഈ.. കാലം.. മാറുന്ന കോലം.. വാനപ്രസ്ഥമായെന്നതില്പ്പിന്നെ മറ്റാര്ക്കും വേണ്ടാത്ത കാലം ഉറ്റവരോ ഉടയവരോ ആരെന്നറിയാത്തൊരു കാലം ഒരുകൂട്ടിനായ്‌ കൂട്ടുകുടുംബ- മില്ലാത്ത കാലം ഉദരത്തിൽനിന്നു വരുന്ന തൻ കുഞ്ഞിന് റിയാലിറ്റി ഷോയുടെ വളമിട്ട് പോറ്റുന്ന കാലം ഈ.. കാലം.. മാറുന്ന കോലം.. കല കച്ചവടമാക്കിയ കാലം. കാശിനായ്‌ പെറ്റവയറിനെ ഒറ്റുന്ന കാലം യൂദാസും ബ്രൂട്ടസും പെരുകുന്ന കാലം ഗതിയില്ലാതലയുന്ന കാലം പരിഷ്കാരി കള്ളന്മാരുടെ കാലം കാമഭ്രാന്തന്മാര് പെരുകുന്ന കാലം മതങ്ങളെ വന്യമാക്കുന്ന കാലം മുഖം മൂടികള് വിളയാടും കാലം മൂല്യച്യുതിയുടെ ചുഴിയില്പ്പെട്ടമരുന്ന കാലം കാലമൊരു കാലനായ്‌ മാറുന്ന കാലം ഈ.. കാലം.. മാറുന്ന കോലം..

Monday, March 8, 2010

എന്റ്റെ പ്രിയ സഖീ- പാര്ട്ട്- 2

എന്റ്റെ പ്രിയ സഖീ- പാര്ട്ട്- 2

നിറഞ്ഞ മണല് പരപ്പുകളിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോള് ഒന്ന് മാത്രം എന്റ്റെ ചിന്തകളിലൂടെ കടന്നു പോയിരുന്നു.
ഒരായിരം സ്നേഹങ്ങളും ഒത്തിരി നിമിഷങ്ങളും തന്ന നിന്റ്റെ മുഖം.
നിന്റ്റെ വാക്കുകളാണ് എനിക്ക് ഊര്ജം തന്നിരുന്നത്, നിന്റ്റെ സ്പര്ശനമായിരുന്നു എന്റ്റെ സ്പന്ദനം.
നിന്റ്റെ സ്നേഹത്തിന്റ്റെ തണല് ഏത് മരുഭൂമിയിലും എനിക്ക് മരുപച്ചയായിരുന്നു.

കാലങ്ങളൊരുപാട്  കടന്നുപോയി 
വാർദ്ധക്യം എന്നെ വല്ലാതെ പിടികൂടി ,
ചിന്തകൾക്ക് മൂർച്ഛയില്ലാതായി
നടന്നു നീങ്ങിയ വഴികൾ മാഞ്ഞു പോകുന്നു.

മിഴികളില് തിമിരം കടന്നാക്രമിച്ചുകഴിഞ്ഞു
കേട്ടു പതിഞ്ഞ ശബ്‍ദങ്ങൾപോലുമന്യം നിൽക്കുന്നു 
എന്നിട്ടുമെന്തേ നിന്റെ  മുഖം എന്നെയും എന്റെ  നിഴലിനെയും പിന്തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ഒരു വാർദ്ധക്യത്തിനും നിന്നെ എന്നിൽനിന്നും 
അകറ്റാൻ  കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ!!.

നിന്റ്റെ പ്രണയം ഞാന് എന്റ്റെ ഹൃദയത്തില് മാത്രമാണ് കുറിച്ചിട്ടത്.
അതുകൊണ്ട് ഈ ഓര്മ്മകള് എന്നോടൊപ്പം മരിക്കും എന്ന ഒരു വിഷമം മാത്രം ബാക്കി.
ഇതായിരുന്നോ യഥാര്ത്ഥ പ്രണയം!.ഇതാണോ എന്റ്റെ മാത്രമായ അനശ്വര പ്രണയം?


അനിൽ  ടി  പ്രഭാകർ 

Friday, February 5, 2010

Superb Definitions!!!!!!!!!!!!





CIGARETTE:
A pinch of tobacco

rolled in paper
with fire at one end
and a fool at the other!
MARRIAGE:
It's an agreement
wherein
a man loses his bachelor degree
and a woman gains her master
LECTURE:
An art of transmitting Information
from the notes of the lecturer
to the notes of students
without passing through the minds
of either
CONFERENCE:
The confusion of one man
multiplied by the
number present
COMPROMISE:
The art of dividing
a cake in such a way that
everybody believes
he got the biggest piece
TEARS:
The hydraulic force by which
masculine will power is
defeated by feminine water-power!
DICTIONARY:
A place where divorce comes
before marriage
CONFERENCE ROOM:
A place where everybody talks,
nobody listens
and everybody disagrees later on
ECSTASY:
A feeling when you feel
you are going to feel
a feeling
you have never felt before
CLASSIC:
A book
which people praise,
but never read
SMILE:
A curve
that can set
a lot of things straight!
OFFICE:
A place
where you can relax
after your strenuous
home life
YAWN:
The only time
when some married men
ever get to open
their mouth
ETC:
A sign
to make others believe
that you know
more than
you actually do
 
COMMITTEE:
Individuals
who can do
nothing individually
and sit to decide
that nothing can be done
together
EXPERIENCE:
The name
men give
to their
Mistakes
ATOM BOMB:
An invention
to bring an end
to all
inventions
PHILOSOPHER:
A fool
who torments himself
during life,
to be spoken of
when dead
DIPLOMAT:
A person
who tells you
to go to hell
in such a way
that you actually look forward
to the trip
OPPORTUNIST:
A person
who starts taking bath
if he
accidentally falls
into a river
OPTIMIST:
A person
who while falling
from EIFFEL TOWER
says in midway
"SEE I AM NOT INJURED YET!"
PESSIMIST: A person
who says that
O is the last letter
in ZERO,
Instead of the first letter
in OPPORTUNITY
MISER:
A person
who lives poor
so that
he can die RICH!
FATHER:
A banker
provided by
nature
CRIMINAL:
A guy
no different
from the other,
unless he gets caught
BOSS:
Someone
who is early
when you are late
and late
when you are early
POLITICIAN:
One who
shakes your hand
before elections
and your Confidence
Later
DOCTOR:
A person
who kills
your ills
by pills,
and kills you
by his bills!  

Saturday, September 5, 2009

എന്റ്റെ പ്രിയ സഖി ...

എന്റ്റെ പ്രിയ സഖി ....
ഓര്‍ത്തു ഞാന്‍ നിന്നെ ഓരോ നിമിഷവും
ഓരോ ദിവസവും ഒരുപാടു കാലമായി ഓര്‍ത്തു
ഓര്‍മ്മകളില്‍ നീ എന്നുമെന് മനസ്സിൽ 
ഒരായിരം വര്‍ണ്ണം ചൊരിഞ്ഞു
ആരോ വിഗ്നനം വരുത്തും നിൻ  ഓര്‍മ്മകള്‍ അല്പ്പനേരതെക്കായ്‌ 
ആരാ !!!! ലക്ഷ്മിയോ  ? ലൈലയോ ? ലുസിയോ ? അറിയാതെ
ഒരുപാടു പേരുകള്‍ , ഒരുപാടു നാളുകള്‍ , ഒരുപാടു നിമിഷമായി 
മതമോ വിച്ചരമോ അറിയാതെ ഒരു മനുഷ്യന്നയിതന്നെ സ്നേഹിച്ചു .
പക്ഷെ; എന്തോ !!! നിന്‍ വികാരമോ , വിച്ചരമോ
കണ്ടില്ല ഇവരിലാരില്ലും , നീ നീമാത്രം
നീയയിതന്നെ എന്നില്‍നില്‍ക്കുന്നു എന്നും .
നിന്റ്റെ കുറുമ്പിൻ മാധുരിയവും 
നിൻ ചിരിയിൻ  വികാരവും ഇന്നും
എന്നും അല്ലട്ടുന്നു എന്നെ   ഏകനായി
എന്റ്റെ പ്രിയസഖീ നീയ്വിടെപോയി
എന്നെ തനിച്ചാക്കി .

Anil T Prabhakar

Friday, September 4, 2009

Pazhassi Raja



The Sepoy Mutiny of 1857 is considered to be the first organized revolt against British rule and as the first step in India's struggle for independence. But more than half a century prior to that, Kerala Varma Pazhassi Raja of the Padinjare Kovilakom of the Kottayam family, irked by the unpopular revenue policy followed by the East India Company in Malabar, threatened to cut down all the pepper vines if the Company persisted in revenue collection. A determined but futile attempt was made by the British to capture the Raja in his own palace at Pazhassi in April 1796.

Subsequently a proclamation was issued forbidding people from supporting the Raja, threatening confiscation of their property if they did so. In January 1797 the Raja's men launched daring attack on the security personnel stationed at Pazhassi, exterminating the entire party save one. In pitched battles fought over three days, the Raja's men using swords, spears, bows and arrows, overpowered the British forces armed with muskets. The British had to sign a temporary truce.

When the occupying forces broke the terms of the truce, the Raja revolted again, but by then the British had control over most of the south. The Raja, accompanied by his wife and immediate attendants, took refuge in the jungles. In 1804 the Raja's properties were confiscated and a reward was proclaimed for his head. Towards the end of 1805, the Raja was surrounded and shot dead by the side of a stream.